mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Zakresy widełek dynamicznych

t. 5

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

  w A, interpretacja kontekstowa

! miniat: wycinek, ten takt, tylko górna 5-linia.                  EZTU

  według A

koor ApI

  w Wn (→Wf,WfSB)

EZnieTU

  w Wa

EZnieU
..

Para widełek dynamicznych w A wpisana jest tak, by było jasne, że dotyczy górnego głosu; nieznaczne skrócenie znaku  wynika z braku miejsca. W tekście głównym znaki przenosimy dla jasności nad pięciolinię. W Wn (→Wf,WfSB) wydłużono, co można by uznać za dopuszczalne, jednak w wyniku tego znak wydaje się dotyczyć także dolnego głosu pr.r., czego właśnie Chopin starał się w A uniknąć. W wersji Wa zniekształcenie oryginalnego zapisu posunięto – nie widząc A – jeszcze dalej.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Zakresy widełek dynamicznych , Niedokładności Wa , Niedokładności A

t. 5-6

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

 w A, interpretacja kontekstowa

! miniat: wycinek, tylko górna 5-linia, 4. miara t. 5 i 2 uderzenia t. 6.                          EZTU

 w Wn (→Wf)

EZnieTU

 w Wa

EZnieU

 w WfSB

EZnieU1
..

Krótkie  w A wpisane jest w t. 6, ponieważ jednak dochodzi tylko do 1. ćwierćnuty tego taktu, jest jasne, że dotyczy postępu f1-ges1 na przejściu taktów, co podajemy w tekście głównym. Wersje wydań bazują na interpretacji tego znaku przez Wn1, w której prawy koniec doprowadzony jest do 2. miary taktu, co nie wynika z notacji A. Mimo niewielkich różnic zakresu między znakami w wydaniach traktujemy je jako różne, gdyż każdy może sugerować nieco inny początek lub koniec crescenda, a znak w WfSB w ogóle wygląda raczej jak odwrócony akcent.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Niedokładności Wa , Niedokładności A

t. 27

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

 w A, prawdopodobna interpretacja

! miniat: wycinek, tylko górna 5-linia + es1 l.r., 2. połowa taktu.                    TGTU

Akcent długi dla es1 l.r. w Wn1 (→Wn2,WfSB)

EZnieU

Krótki akcent nad a w Wf1

EZnieU1 akcent nad a

Pionowy akcent nad es1 w Wa

EZnieU2

Akcent długi nad F w Wn3

EZnieU1 tylko nad F
..

Interpretacja widocznego w A znaku  przysporzyła kłopotów najpierw sztycharzowi Wn, a później także pozostałych wydań. Zdaniem redakcji są to widełki diminuendo po , podobnie jak w t. 20, 24 czy 28, a znak odnosi się raczej do pr.r. W Wn1 (→Wn2→WfSB) znak umieszczono przy laseczce ćwierćnuty es1 l.r., tak iż można w nim widzieć akcent długi dla tej nuty, co od strony graficznej można uznać za możliwą interpretację zapisu A. Znak Wn1 zinterpretowano jako akcent nad es1 także w Wa, nadając mu postać akcentu pionowego (tak jak poprzednim akcentom w t. 25-27). Natomiast w Wf znak Wn1 przesunięto jeszcze niżej, co dało akcent nad ósemką a. Najdalej idącej adiustacji dokonano w Wn3, w którym akcent przeniesiono nad basową półnutę F, uznając go za kontynuację ciągu akcentów nut basowych.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych

t. 28-29

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

 w A

! miniat: wycinek od c4 do g3, tylko górna 5-linia.                EZTU = sf + 

 w Wn (→WfSB)

EZTU sf + EZnieU widły

Akcent długi w Wf1

EZnieU2 = sf + akcent długi 

Akcent w Wa

EZTU sf + EZnieU1 akcent
..

W wyniku pozornie nieznacznych przesunięć widełek  najpierw w Wn, a następnie w Wf1 i Wa, w tych ostatnich wydaniach znak przybrał formę akcentu, osobnego lub skojarzonego ze , na c4. Odbiega to dość znacznie od zapisu A, w którym znak dotyczy raczej motywu b3-g3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Niedokładności Wa

t. 112

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

 w A

TGTU = widły

cresc. w Wn (→Wf,Wa,WfSB)

Tu bez kliszy 
..

Znak  w A ma ramiona różnej długości; za miarodajne przyjmujemy w tym wypadku dłuższe, górne ramię.
Pominięcie tych widełek w wydaniach to najprawdopodobniej skutek doraźnej adiustacji sztycharza Wn1, który uznał nachodzące na siebie dwie bliskoznaczne wskazówki za niepotrzebną komplikację.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn